Υποθέσεις

Σύντομο Ιστορικό:

Υψηλόβαθμό διευθυντικό στέλεχος Τραπέζης – εργαζόμενη, η οποία παραλείφθηκε από δύο συναπτές προαγωγικές κρίσεις για το βαθμό του Υποδιευθυντή, παρά το γεγονός ότι υπερείχε καταφανώς από τους προαχθέντες συναδέλφους της σε τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, προσήλθε στο δικηγορικό μας γραφείο αιτούμενη τη συνδρομή μας αναφορικά με την αντιμετώπιση της καταχρηστικής άσκησης του διευθυντικού δικαιώματος από πλευράς της Τράπεζας – εργοδότριάς της. Στο πλαίσιο αυτό προχωρήσαμε σε άσκηση αγωγής σε βάρος της Τράπεζας, με την οποία ζητήσαμε: α) Να αναγνωριστεί ότι η εργαζόμενη έπρεπε να προαχθεί στο βαθμό του Υποδιευθυντή στην πρώτη χρονολογικά διαδικασία προαγωγικών κρίσεων,- άλλως επικουρικώς στη δεύτερη λόγω καταφανούς υπεροχής της σε τυπικά και ουσιαστικά προσόντα σε σχέση με τους προαχθέντες αντ’ αυτής συναδέλφους της και β) Να καταδικαστεί η Τράπεζα να καταβάλει στην εργαζόμενη χρηματική ικανοποίηση εξαιτίας της ηθικής μείωσης που υπέστη από την παράνομη μη προαγωγή της από το αρμόδιο Υπηρεσιακό Συμβούλιο της Τράπεζας.

Διατακτικό Απόφασης:

Με την εν θέματι απόφαση το Δικαστήριο δέχθηκε την αγωγή της εργαζόμενης, αναγνώρισε ότι η Τράπεζα άσκησε καταχρηστικά το διευθυντικό της δικαίωμα με το να μην προαγάγει την εργαζόμενη στην πρώτη χρονολογικά διαδικασία προαγωγικών κρίσεων, και συνεπεία τούτου, την υποχρέωση της να την προαγάγει από τότε που αυτές πραγματοποιήθηκαν, ενώ της επιδίκασε και ποσό 1.000,00 € για τη χρηματική ικανοποίηση της ηθικής της βλάβης εξαιτίας της ανωτέρω παράνομης συμπεριφοράς της. Ειδικότερα, το Δικαστήριο δέχθηκε τον ισχυρισμό μας ότι η ενάγουσα – εργαζόμενη υπερτερούσε καταφανώς έναντι όλων των προαχθέντων συναδέλφων της κατά την πρώτη χρονολογικά διαδικασία προαγωγικών κρίσεων, κατόπιν συνολικής σύγκρισης και στάθμισης των μεταξύ τους προσόντων, αποδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός ότι η ενάγουσα είχε ασκήσει καθήκοντα θέσης ευθύνης νωρίτερα από όλους τους συγκρινόμενους συναδέλφους της, αφού η υπηρέτηση σε θέσεις ευθύνης εκφράζει την εμπιστοσύνη της Τράπεζας στις ικανότητες και στα προσόντα του υπαλλήλου  για την επιτυχή διεκπεραίωση του ανατιθέμενου έργου και την επάρκεια και την εμπειρία του υπαλλήλου να ανταποκριθεί στα υπεύθυνα αυτά καθήκοντα. Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι το Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό της Τράπεζας ότι εκτός από την ενάγουσα – εργαζόμενη παραλείφθηκαν και άλλοι ομοιόβαθμοι συνάδελφοί της, οι οποίοι μειονεκτούσαν των προαχθέντων αλλά υπερτερούσαν αυτής, και άρα σε κάθε περίπτωση δεν μπορούσε να προαχθεί, διότι οι προτεινόμενοι προς σύγκριση υπάλληλοι ήταν λιγότεροι από εκείνους έναντι των οποίων διαπιστώθηκε ότι η ενάγουσα – εργαζόμενη υπερτερούσε καταφανώς.